Tijdens de oorlog van 1914-18 lag het dorp Fournes aan de achterkant van het front, dat sinds eind 1914 gestabiliseerd was in Aubers-Fromelles. Het was een garnizoensdorp waar de Michon trein elke avond de doden en gewonden terugbracht. De Duitsers richtten snel een begraafplaats in bij het dorp en maakten meestal kruizen van houten planken. Deze begraafplaats is, in tegenstelling tot enkele andere (zoals Sainghin en Marquillies), op de oorspronkelijke locatie blijven liggen.
In de jaren 1920 en 1930 werden de Duitse begraafplaatsen voorzien van houten of ijzeren kruisen en begonnen ze beplant te worden met bomen.
De belangrijkste verbeteringen vonden plaats na 1966: nieuwe bomen, ijzeren of stenen kruisen afhankelijk van de begraafplaats, en speciale gedenkplaten voor Duitse Joden, uiteindelijk gerehabiliteerd door Duitsland.
In de jaren 1920 en 1930 werden de Duitse begraafplaatsen voorzien van houten of ijzeren kruisen en begonnen ze beplant te worden met bomen.
De belangrijkste verbeteringen vonden plaats na 1966: nieuwe bomen, ijzeren of stenen kruisen afhankelijk van de begraafplaats, en speciale gedenkplaten voor Duitse Joden, uiteindelijk gerehabiliteerd door Duitsland.
