De synagoge in Lille, een Asjkenazische consistoriesynagoge, was de eerste synagoge die in Noord-Frankrijk werd gebouwd, kort na de grootschalige immigratie van Joden uit de Elzas en Centraal-Europa in de tweede helft van de 19e eeuw.
De synagoge, gebouwd door de Rijselse architect Théophile-Albert Hannotin, werd in 1891 ingewijd. Het maakte deel uit van een nieuwe wijk die in de tweede helft van de 19e eeuw werd ontwikkeld, het "Quartier Latin" van Lille, dat de kerk Saint-Michel, de universiteit en de protestantse tempel ernaast omvatte.
De synagoge van Lille, die door de Duitsers werd gebruikt om hun uitrusting op te slaan, is een van de weinige in Frankrijk waarvan het originele meubilair bewaard is gebleven, ontworpen door Hannotin zelf na de Tweede Wereldoorlog.
De synagoge in Lille is gebouwd in Romaans-Byzantijnse stijl en heeft een schip van 17 meter lang en 7,6 meter breed, ondersteund door twaalf gietijzeren pilaren die de twaalf joodse stammen voorstellen. Het fronton, met daarop de tafelen van de wet, wordt omlijst door twee pilasters versierd met ooievaarsparen, een herinnering aan de oorsprong van de gemeenschap.
Het gebouw, dat wordt bediend door het metrostation République - Beaux-Arts, staat sinds 1984 op de monumentenlijst.
De synagoge, gebouwd door de Rijselse architect Théophile-Albert Hannotin, werd in 1891 ingewijd. Het maakte deel uit van een nieuwe wijk die in de tweede helft van de 19e eeuw werd ontwikkeld, het "Quartier Latin" van Lille, dat de kerk Saint-Michel, de universiteit en de protestantse tempel ernaast omvatte.
De synagoge van Lille, die door de Duitsers werd gebruikt om hun uitrusting op te slaan, is een van de weinige in Frankrijk waarvan het originele meubilair bewaard is gebleven, ontworpen door Hannotin zelf na de Tweede Wereldoorlog.
De synagoge in Lille is gebouwd in Romaans-Byzantijnse stijl en heeft een schip van 17 meter lang en 7,6 meter breed, ondersteund door twaalf gietijzeren pilaren die de twaalf joodse stammen voorstellen. Het fronton, met daarop de tafelen van de wet, wordt omlijst door twee pilasters versierd met ooievaarsparen, een herinnering aan de oorsprong van de gemeenschap.
Het gebouw, dat wordt bediend door het metrostation République - Beaux-Arts, staat sinds 1984 op de monumentenlijst.
