De Porte de Gand, of Madeleine poort, werd gebouwd door Pierre Raoul in 1620 tijdens de Spaanse periode, toen de stad werd uitgebreid.
De buitenkant heeft zijn kantelen en versieringen verloren, maar de strengheid herinnert ons eraan dat wallen en poorten bedoeld waren om indruk te maken op potentiële vijanden en dat de stad in die tijd het voorwerp was van veel hebzucht. In de 17e eeuw voegde Vauban hoornelementen toe, waarvan de overblijfselen nog steeds duidelijk zichtbaar zijn in de tuinen.
De binnengevel van polychroom metselwerk in visgraatmotief is aantrekkelijker, met zijn hoge paviljoendak, zijn ramen omlijst door stenen lijsten en zijn "gresserie", die perfect past in een oude wijk waar veel religieuze gemeenschappen wonen.
Het werd in 1929 op de monumentenlijst geplaatst.
De buitenkant heeft zijn kantelen en versieringen verloren, maar de strengheid herinnert ons eraan dat wallen en poorten bedoeld waren om indruk te maken op potentiële vijanden en dat de stad in die tijd het voorwerp was van veel hebzucht. In de 17e eeuw voegde Vauban hoornelementen toe, waarvan de overblijfselen nog steeds duidelijk zichtbaar zijn in de tuinen.
De binnengevel van polychroom metselwerk in visgraatmotief is aantrekkelijker, met zijn hoge paviljoendak, zijn ramen omlijst door stenen lijsten en zijn "gresserie", die perfect past in een oude wijk waar veel religieuze gemeenschappen wonen.
Het werd in 1929 op de monumentenlijst geplaatst.
