Angelin Preljocaj's "Requiem(s)" is een diep ontroerend, intiem en universeel werk, waarin de emoties van rouw - verdriet, woede, licht - zich vermengen met de viering van herinnering en menselijke veerkracht. Meer dan een klaagzang transformeert dit ballet het requiem in een levendig eerbetoon aan het Leven.
Op het podium bewegen negentien dansers zich door een opeenvolging van krachtige taferelen, waarbij ze begrafenisrituelen opnieuw uitvinden met precieze, expressieve bewegingen. Van de verbazing van het eerste tafereel tot de afwisseling van breekbaarheid en kracht is de choreografie afwisselend contemplatief en oogverblindend, waardoor de lichamen de dragers worden van een getranscendeerde menselijkheid.
De muziek, rijk en contrasterend, mengt het Requiem van Mozart met hedendaagse, electro- en rockcomposities en creëert een emotionele ademhaling tussen introspectie en tomeloze energie. Een meeslepend decorontwerp, delicate belichting, poëtische video's en de stem van Gilles Deleuze maken van "Requiem(s)" een eerbetoon aan Leven en Kunst als een kracht voor veerkracht.
Op het podium bewegen negentien dansers zich door een opeenvolging van krachtige taferelen, waarbij ze begrafenisrituelen opnieuw uitvinden met precieze, expressieve bewegingen. Van de verbazing van het eerste tafereel tot de afwisseling van breekbaarheid en kracht is de choreografie afwisselend contemplatief en oogverblindend, waardoor de lichamen de dragers worden van een getranscendeerde menselijkheid.
De muziek, rijk en contrasterend, mengt het Requiem van Mozart met hedendaagse, electro- en rockcomposities en creëert een emotionele ademhaling tussen introspectie en tomeloze energie. Een meeslepend decorontwerp, delicate belichting, poëtische video's en de stem van Gilles Deleuze maken van "Requiem(s)" een eerbetoon aan Leven en Kunst als een kracht voor veerkracht.
